Zła ja

 Bylejaka ja Porozdzierana...poraniona...skrzywdzona 

Winna ja

Wiedziałam 

Ale się łudziłam 

Dziś wiem 

Dziś jestem pewna

Nikt z rodziny nie stanie po mojej stronie

Dla nich liczy się to by dojić że mnie jak z krowy 

Ile się da na ile pozwoli

Kopać nie będę Krzyczeć też już nie

Boli i ma boleć 

Będzie długo bolało

Ale ja po cichu odchodzę 

Dziś usłyszałam słowa syna

"Nie tego się spodziewałem po babci i Szymonie(mój brat)"

Zapytałam ze łzami 

"Myślałeś że będą choć trochę po mojej stronie

Syn rozczarowany powiedział 

"No po tym jak tyle im pomagałaś i na każde zawołanie byłaś"

Uśmiechnęłam się tylko przez łzy "życie synku nie zawsze takie jest"

Trzymajcie kciuki bym wytrwała w postanowieniu bycia dorosłą i egoistyczną

Bym wreszcie zaczęła żyć dla siebie

Kamyki

Cegła po cegle 

Kamień po kamieniu 

Buduje mur

Serce już chroni 

Jeszcze zostało uchronić duszę

Jeszcze tylko zostało uchronić psychikę

I będę wolna będę spokojna 

Bez emocji bez łez 

Bez nadzienia i oczekiwania

Będę mogła zacząć goić połamane skrzydła

By kiedyś podnieś się i wzbić do góry 

Kiedyś będzie dzień że wiara w siebie pozwoli mi być wolną

Moje kamyki małe i duże 

Mała ich części 🙂

las

Rano wstaje zakładam uśmiech

I idę do przodu 

Bywa lepiej i bywa gorzej 

Wolę doceniać te lepsze chwilę 

Są miejsca gdzie nie ma zasięgu 

Gdzie jestem ja 

Nie obchodzi mnie kto co chce i za jaki czas

Las

Tak tam uciekam często 

Bo lubię 

Bo tam spokój

Bo tam cisza

A że przy okazji przyniosę trochę jagód czy grzybów 

To taki dodatek do zdrowia psychicznego

Sezon na jagody dopiero się zaczyna

 ale już pierogi były wczoraj 😁

Łza

Zmyłam makijaż 

Zdjęłam uśmiech 

Nie otarłam płynącej łzy 

Patrzę w lusterko brzydzę się tym co widzę 

Wyglądam źle sińce pod oczami 

Oczy bez błysku 

Usta bez uśmiechu 

Nie mam żalu do nikogo 

Bo to tylko moja wina 

Bo im na to pozwalam 

Jestem słaba beznadziejna 

Zmęczona co zauważa  syn i mąż 

Zastanawiam się teraz kiedy skończy mi się siła

Lub kiedy mąż powie dość za mnie

Tak bardzo bym chciała

Znaleźć wewnętrzny spokój 

Nie czuć łez na policzkach 

Nie ukrywać ich 

Nie płakać w poduszkę po cichu 

truskawkowy szał

Wczoraj miałam kryzys 

Łzy same popłynęły 

Bo staram się jak mogę pomagać 

Bratu i matce ale przeginają 

Wczoraj zawiozłam brata i siostry na truskawki

I to nie były małe zbiory 

Jeszcze zakupy w mieście i te sprawy

A gdy już myślałam że dziś spędzę spokojny dzień 

Bratu i matce się jeszcze zakupy przypomniały 

No rozwalili mnie na łopatki 

Wczoraj już nie pojechałam byłam zła i zmęczona 

Dziś od 7 za kółkiem ogarnęłam im zakupy aptekę i różne rzeczy

Toć kurcze najmłodszy brat też ma auto i prawko czemu ciągle ja

Ciężkie to dla mnie 

Czasem niewiele trzeba

Wystarczy uśmiech innego obcego kierowcy

Puszczenie w bramie mimo że on miał pierwszeństwo 

Lub przytrzymanie się i puszczenie by wieki nie stało się na stopie 

Dziś takie małe rzeczy a jednak sprawiły że się uśmiechnęłam 

Bo warto się cieszyć z małych rzeczy

Po zbiorze każdy wypił piwko

bo im można 

a ja kierowca to tylko wodę 

Moje tylko zielone wiaderko 

Choć zbierać też pomagałam i inne wiadra

Czereśnie

Dobrze jest 

Odzyskuje spokój 

Odzyskuje swój czas 

Myślałam że z wiekiem człowiek mądrzeje

Nie w moim przypadku jak się okazuje

Wczoraj koleżanka z działek podzieliła się czereśniami 

Owoce przepiękne i drzewo też konkretne 

I tu moja głupota bo najpierw po dachu altany chodziłam co się dało zerwać 

A potem weszłam na drzewo 

I tu się lata młodości przypomniały 

Jak człowiek za dzieciaka chodził po drzewach

Ale za to efekty zbioru były rewelacyjne 

bo ja ponad 5 kg do domu przyniosłam 

Podzieliliśmy się z sąsiadami za siatki co drabiny pożyczyli 

Do tego koleżanka czubate wiadro 10l poniosła do domu

Bo szkoda by wszystko ptaki zjadły 

 To był naprawdę fajnie spędzony czas 

Choć zero mądrości bo jak bym spadła z tego drzewa lub dachu to nie było by co zbierać 

ROD

 I po co te emocje

I po co te głupie łzy 

Nie wiem nie rozumiem 

I chyba nie chce już zrozumieć

Chce się uwolnić od tego i iść do przodu

Złożyłam rezygnację ze stanowiska przewodniczącej komisji rewizyjnej w ROD

Spędziłam na tym stanowisku ponad 6 lat 

Niestety ostatni rok był ciężki bo weszła do zarządu inna osoba

I niestety nie umiałam się z nią dogadać 

Do tego wszystkiego ona będąc skarbnikiem

Chciała kontrolować mnie no ręce opadają 

Nie podobało mi się to jak robi zdjęcia dokumentom i wszędzie wsadza nos

Próbowałam z tym walczyć nie miałam takiej siły ani wieku

Dlatego zrezygnowałam by żyć spokojniej

Bo ostatnio każda wizyta w biurze kończyła się dla mnie migreną 

Nikt mi nie płacił za to więc nie warte to było mego zdrowia

Ale gdzieś tam w środku smutno 

Bo angażowałam się mocno w te ogrody i w pracę na ich rzecz

Teraz muszę się przyzwyczaić że to już mnie nie dotyczy

Zając się swoim ogrodem i cieszyć się z niego pełna piersią

Czas wypić szklankę wody wsiąść leki i siąść za kółko 

Muszę pomoc dziś Wali kobiecie dzięki której uczę się żyć

Ona jakieś 3lata temu zrezygnowała ze stanowiska sekretarza w ROD

Ale gdy weszłam w struktury komisji ona sporo mnie nauczyła 

I bardzo mi pomagała nawet wtedy gdy już odeszła 

Teraz jest w szoku że ja zrezygnowałam ale i wspiera mnie 

I robi przepastną kawę z  utartym żółtkiem 

 

menopauza

 Pisanie zawsze dawało mi ulgę

Przez ostatnie miesiące bardzo to zaniedbałam

Nie służyło mi to

Zmieniłam się i to bardzo 

Wiele też zmieniła menopauza 

Bo niby człowiek wie że przyjdzie 

Niby wie że trzeba to przejść 

A jednak nie bardzo to rozumie

Co dzieje się z jego ciałem psychiką 

Taaa psychika to inna bajka 

Szkoda że o tym nie mówią lekarze 

Podchodzą do menopauzy od strony hormonów 

Wspomną że wszystko się zmieni 

Ale nikt nie da lekarstwa na to co dzieje się z ciałem i głową 

Będąc nawet na HTZ nie likwiduje to wszystkich objawów i zmian

Dlatego postanowiłam założyć nowy blog 

Bo ja już nie jestem taka jak kiedyś 

A jednak myślę że pisanie da mi ulgę i pomoże 

By nie zwariować i odnaleźć siebie

Będzie pewnie jak zawsze u mnie 

I lepsze i gorsze chwile 

Ważne by mieć i móc gdzie je zostawić